TAM METİN TESLİM KURALLARI
1. Bildiri metni, Türkçe ya da İngilizce olmalıdır.
2. Sempozyuma gönderilecek bildiri metni, MS Word 2007 programında yazılmış olmalıdır.
3. Bildirilerin ilk sayfası yazı başlığı, yazar adı, özet ile anahtar sözcükler için ayrılmalıdır. Yazı metni ise, bir sonraki sayfadan başlamalıdır.
4. Yazar ya da yazarların isimleri yazı başlığının hemen altında sağa dayalı şekilde verilmeli, ayrıca yıldız dipnot seklinde (*) öğrenim görmekte olunan üniversite, fakülte ya/ya da enstitü sayfanın en altında dipnotta 10 punto, tek satır aralığında belirtilmelidir.
5. Yazar isminin altında, yazıya ilişkin, 10 punto büyüklüğünde tek satır aralığıyla yazılmış, 200-300 kelimelik bir Türkçe ve İngilizce özet bulunmalı ve hemen altında, Anahtar Sözcükler: başlığı (koyu olarak verilmeli) ile çalışmaya ilişkin 3 ya da en fazla 5 anahtar sözcüğe yer verilmelidir.
6. Başlık ve özet sayfasından sonra başlayacak olan bildiri metni Times New Roman karakteriyle, 12 punto olarak ve bir buçuk satır aralığıyla yazılmalıdır.
7. Bildiri metninde, bölüm ve altbaşlıklar açık ve anlaşılır olmalıdır. Bildiri metninde, paragraflar girintili olmalıdır. Başlık ve altbaşlıklar, sola dayalı 12 punto ve koyu olmalıdır. Ayrıca, başlıklar sola dayalı, altbaşlıklar ise girintili verilmelidir.
8. Yazıların sayfa numaraları alt sağ köşede verilmelidir.
9. Paragraf başı 1.5 cm içeriden girilmedir.
10. Sol marj 3.5 cm, sağ marj 2.5, üst marj 3 cm, alt marj 3 cm olarak ayrılmalıdır.
11. Bildiri tam metinleri, kaynakça dahil 20 sayfayı geçmemelidir.
12. Sempozyumda yapılacak sunumlar, bildiri metninin okunması ya da tamamının sunulması şeklinde değil; sunum süresi olan 15-20 dakikayı aşmayacak biçimde özetlenmeli ve gerekiyorsa görsel materyallerle desteklenmelidir.
13. Bildiri metinlerinin yanı sıra, ayrı bir kapak sayfasında ise yazarın ya da yazarların ismi, açık adresleri, telefon ve e-posta adresleri açıkça belirtilmelidir.
14. Bildirilerin başka bir akademik etkinlikte yayımlanmamış olması ya da yayım için değerlendirme aşamasında bulunmaması gerekir.
15. Sempozyuma ulaşan yazılar, en kısa sürede hakemlere gönderilecektir. Kör hakem uygulaması gerçekleştirilecektir. Hakeme gönderilen yazı, yazarın kimlik bilgilerini içermeyecektir. Hakem değerlendirmesi sonucunda, bildiri tam metinleri seçki olarak yayımlanacaktır. Bu süreç sonunda, yazarlardan bildirilerini geliştirmeleri ya da gözden geçirmeleri istenebilir. Bildirilerin yayımı konusundaki son karar, Yayın Kurulu’na aittir. Yayın Kurulu’nun bildiri tam metni hakkındaki değerlendirmesi, hakem raporu ile birlikte yazar(lar)a gönderilir.
Kaynakçanın Düzenlenmesi
Metin İçinde Kaynak Gösterme
1. Metin içindeki tüm referanslar metin içinde uygun yerlerde ve parantez içinde belirtilir. Aynı kaynaklara metinde tekrar gönderme yapılırsa, yine aynı yöntem uygulanır. Örnek: (Garnham, 1997: 11-12).
2. “vs.”, “vb.”, “a.g.e”, “bkz.” gibi kısaltmalar metin içerisinde ve dipnotlarda kullanılmaz.
3. Alıntılanan yazarın adı metinde geçiyorsa ve yazarın kaynakçada sadece bir eseri varsa parantez içinde yazarının adını ve eser yılını tekrar etmeye gerek yoktur. Yalnızca sayfa numarası yeterlidir. Örnek: Lawrance Grossberg, kültürel çalışmaların niçin ekonomi politik yaklaşımdan farklılaştığına ilişkin yaptığı vurguda … (12-19).
4. Alıntılanan kaynak iki yazarlı ise, her iki yazarın da soyadları kullanılmalıdır. Örnek: (Robins ve Morley, 2001: 128).
5. Yazarlar ikiden fazlaysa ilk yazarın soyadından sonra “vd.” ibaresi kullanılmalıdır. Örnek: (Hall vd., 1986: 25).
6. Gönderme yapılan kaynaklar birden fazlaysa, göndermeler noktalı virgülle ayrılmalıdır. Örnek: (Kellner, 1995: 18; Murdock, 1992: 25; Curran, 1991: 36).
7. Dipnotlar ve metin içi referanslar birbirinden ayrılmalıdır. Metin içerisinde geçen kavramlara ve detay bilgilere ilişkin açıklamalar, metin içinde numaralandırılmalı ve ilgili sayfanın altında otomatik dipnot şeklinde verilmelidir. Dipnotlar, tek satır aralığı, Times New Roman yazı karakterinde ve 10 punto olmalıdır.
8. Kaynakçada yalnızca yazıda gönderme yapılan kaynaklara yer verilmeli ve yazar soyadına göre alfabetik sıra izlenmelidir.
9. Bir yazarın birden çok çalışması aynı kaynakçada yer alacaksa; çalışmalar, basım tarihine göre eskiden yeniye doğru sıralanmalıdır. Aynı yılda yapılan çalışmalar için ise “a, b, c…” vurguları kullanılmalıdır.
Örnek: Oskay, Ünsal (2000a). XIX. Yüzyıldan Günümüze Kitle İletişiminin Kültürel İşlevleri. 4. Basım. İstanbul: Der Yayınları.
Bununla birlikte, aynı kaynak için metin içinde yapılan göndermede ise, yine aynı harf vurgusuna yer verilmedir. Örneğin, (Oskay, 2000a: 21).
10. Metnin içindeki doğrudan alıntılar için çift tırnak (“…”), alıntının içindeki diğer alıntılar için ise, tek tırnak (‘…’) işareti kullanılmalıdır. 40 kelime ya da 4 satırdan uzun alıntılar, tırnak kullanılmadan, 10 punto ve 1.5 satır aralığıyla girintili paragrafla verilmelidir.
11. Metinde yer alan referanslar, metnin sonunda Kaynakça başlığı altında soyadı sırasına göre alfabetik olarak sıralanmalıdır.
12. Yazıda alıntı yapılmayan referanslara, Kaynakça’da yer verilmemelidir.
13. Kaynakçadaki eserleri belirtme şekli aşağıdaki örneklerdeki gibi olmalıdır.
Kitap
Mosco, Vincent (1996). The Political Economy of Communication: Rethinking and Renewal. London: Sage.
Çeviri Kitap
Bourdieu, Pierre (1995). Pratik Nedenler. Eylem Kuramı Üzerine. Çev. Hülya Tufan. İstanbul: Kesit Yayıncılık.
Derleme Kitap
Lievrouw, Leah A. and Sonia Livingstone (edt.) (2002). Handbook of the New Media. London: Sage.
Derleme Kitapta Makale
Van Dijk, Teun A. (1991). “The Interdisciplinary Study of News as Discourse”. A Handbook of Qualitative Methodologies for Mass Communication Research. (Edt.) Klaus Bruhn Jensen ve Nicholas W. Jankowski. London and New York: Routledge: 108-120.
Dergide Makale
Baker, C. Edwin (1992). “Advertising and a Democratic Press”. University of Pennsylvania Law Review, 140 (6): 2097-2245.
Bildiri
Kejanlıoğlu, D. Beybin (2000). “Kitle İletişim Tarihyazımları Üzerine.” I. Ulusal İletişim Sempozyumu. 3-5 Mayıs 2000. Ankara.
Bildiri Kitabında/Dergisinde Yayımlanmış Makale
Atabek, Ümit (2000). “İzleyici Araştırmaları ve Yeni Tasarımlar”. I. Ulusal İletişim Sempozyumu Bildirileri. Gazi Üniversitesi İletişim Fakültesi Dergisi. Medya ve Kültür Özel Sayısı: 1-11.
Tezler
Özkazanç, Alev (1998). “Türkiye’de İktidar ve Meşruiyet Sorunu: 1980’li Yıllarda Yeni Sağ”. Yayımlanmamış Doktora Tezi. Ankara: Ankara Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
İnternette Yazı
Soules, Marshall (2010). “Harold Adams Innis: The Bias of Communications & Monopolies of Power”. http://records.viu.ca/~media113/innis.htm. (Erişim tarihi: 17.09.2010).
1. Bildiri metni, Türkçe ya da İngilizce olmalıdır.
2. Sempozyuma gönderilecek bildiri metni, MS Word 2007 programında yazılmış olmalıdır.
3. Bildirilerin ilk sayfası yazı başlığı, yazar adı, özet ile anahtar sözcükler için ayrılmalıdır. Yazı metni ise, bir sonraki sayfadan başlamalıdır.
4. Yazar ya da yazarların isimleri yazı başlığının hemen altında sağa dayalı şekilde verilmeli, ayrıca yıldız dipnot seklinde (*) öğrenim görmekte olunan üniversite, fakülte ya/ya da enstitü sayfanın en altında dipnotta 10 punto, tek satır aralığında belirtilmelidir.
5. Yazar isminin altında, yazıya ilişkin, 10 punto büyüklüğünde tek satır aralığıyla yazılmış, 200-300 kelimelik bir Türkçe ve İngilizce özet bulunmalı ve hemen altında, Anahtar Sözcükler: başlığı (koyu olarak verilmeli) ile çalışmaya ilişkin 3 ya da en fazla 5 anahtar sözcüğe yer verilmelidir.
6. Başlık ve özet sayfasından sonra başlayacak olan bildiri metni Times New Roman karakteriyle, 12 punto olarak ve bir buçuk satır aralığıyla yazılmalıdır.
7. Bildiri metninde, bölüm ve altbaşlıklar açık ve anlaşılır olmalıdır. Bildiri metninde, paragraflar girintili olmalıdır. Başlık ve altbaşlıklar, sola dayalı 12 punto ve koyu olmalıdır. Ayrıca, başlıklar sola dayalı, altbaşlıklar ise girintili verilmelidir.
8. Yazıların sayfa numaraları alt sağ köşede verilmelidir.
9. Paragraf başı 1.5 cm içeriden girilmedir.
10. Sol marj 3.5 cm, sağ marj 2.5, üst marj 3 cm, alt marj 3 cm olarak ayrılmalıdır.
11. Bildiri tam metinleri, kaynakça dahil 20 sayfayı geçmemelidir.
12. Sempozyumda yapılacak sunumlar, bildiri metninin okunması ya da tamamının sunulması şeklinde değil; sunum süresi olan 15-20 dakikayı aşmayacak biçimde özetlenmeli ve gerekiyorsa görsel materyallerle desteklenmelidir.
13. Bildiri metinlerinin yanı sıra, ayrı bir kapak sayfasında ise yazarın ya da yazarların ismi, açık adresleri, telefon ve e-posta adresleri açıkça belirtilmelidir.
14. Bildirilerin başka bir akademik etkinlikte yayımlanmamış olması ya da yayım için değerlendirme aşamasında bulunmaması gerekir.
15. Sempozyuma ulaşan yazılar, en kısa sürede hakemlere gönderilecektir. Kör hakem uygulaması gerçekleştirilecektir. Hakeme gönderilen yazı, yazarın kimlik bilgilerini içermeyecektir. Hakem değerlendirmesi sonucunda, bildiri tam metinleri seçki olarak yayımlanacaktır. Bu süreç sonunda, yazarlardan bildirilerini geliştirmeleri ya da gözden geçirmeleri istenebilir. Bildirilerin yayımı konusundaki son karar, Yayın Kurulu’na aittir. Yayın Kurulu’nun bildiri tam metni hakkındaki değerlendirmesi, hakem raporu ile birlikte yazar(lar)a gönderilir.
Kaynakçanın Düzenlenmesi
Metin İçinde Kaynak Gösterme
1. Metin içindeki tüm referanslar metin içinde uygun yerlerde ve parantez içinde belirtilir. Aynı kaynaklara metinde tekrar gönderme yapılırsa, yine aynı yöntem uygulanır. Örnek: (Garnham, 1997: 11-12).
2. “vs.”, “vb.”, “a.g.e”, “bkz.” gibi kısaltmalar metin içerisinde ve dipnotlarda kullanılmaz.
3. Alıntılanan yazarın adı metinde geçiyorsa ve yazarın kaynakçada sadece bir eseri varsa parantez içinde yazarının adını ve eser yılını tekrar etmeye gerek yoktur. Yalnızca sayfa numarası yeterlidir. Örnek: Lawrance Grossberg, kültürel çalışmaların niçin ekonomi politik yaklaşımdan farklılaştığına ilişkin yaptığı vurguda … (12-19).
4. Alıntılanan kaynak iki yazarlı ise, her iki yazarın da soyadları kullanılmalıdır. Örnek: (Robins ve Morley, 2001: 128).
5. Yazarlar ikiden fazlaysa ilk yazarın soyadından sonra “vd.” ibaresi kullanılmalıdır. Örnek: (Hall vd., 1986: 25).
6. Gönderme yapılan kaynaklar birden fazlaysa, göndermeler noktalı virgülle ayrılmalıdır. Örnek: (Kellner, 1995: 18; Murdock, 1992: 25; Curran, 1991: 36).
7. Dipnotlar ve metin içi referanslar birbirinden ayrılmalıdır. Metin içerisinde geçen kavramlara ve detay bilgilere ilişkin açıklamalar, metin içinde numaralandırılmalı ve ilgili sayfanın altında otomatik dipnot şeklinde verilmelidir. Dipnotlar, tek satır aralığı, Times New Roman yazı karakterinde ve 10 punto olmalıdır.
8. Kaynakçada yalnızca yazıda gönderme yapılan kaynaklara yer verilmeli ve yazar soyadına göre alfabetik sıra izlenmelidir.
9. Bir yazarın birden çok çalışması aynı kaynakçada yer alacaksa; çalışmalar, basım tarihine göre eskiden yeniye doğru sıralanmalıdır. Aynı yılda yapılan çalışmalar için ise “a, b, c…” vurguları kullanılmalıdır.
Örnek: Oskay, Ünsal (2000a). XIX. Yüzyıldan Günümüze Kitle İletişiminin Kültürel İşlevleri. 4. Basım. İstanbul: Der Yayınları.
Bununla birlikte, aynı kaynak için metin içinde yapılan göndermede ise, yine aynı harf vurgusuna yer verilmedir. Örneğin, (Oskay, 2000a: 21).
10. Metnin içindeki doğrudan alıntılar için çift tırnak (“…”), alıntının içindeki diğer alıntılar için ise, tek tırnak (‘…’) işareti kullanılmalıdır. 40 kelime ya da 4 satırdan uzun alıntılar, tırnak kullanılmadan, 10 punto ve 1.5 satır aralığıyla girintili paragrafla verilmelidir.
11. Metinde yer alan referanslar, metnin sonunda Kaynakça başlığı altında soyadı sırasına göre alfabetik olarak sıralanmalıdır.
12. Yazıda alıntı yapılmayan referanslara, Kaynakça’da yer verilmemelidir.
13. Kaynakçadaki eserleri belirtme şekli aşağıdaki örneklerdeki gibi olmalıdır.
Kitap
Mosco, Vincent (1996). The Political Economy of Communication: Rethinking and Renewal. London: Sage.
Çeviri Kitap
Bourdieu, Pierre (1995). Pratik Nedenler. Eylem Kuramı Üzerine. Çev. Hülya Tufan. İstanbul: Kesit Yayıncılık.
Derleme Kitap
Lievrouw, Leah A. and Sonia Livingstone (edt.) (2002). Handbook of the New Media. London: Sage.
Derleme Kitapta Makale
Van Dijk, Teun A. (1991). “The Interdisciplinary Study of News as Discourse”. A Handbook of Qualitative Methodologies for Mass Communication Research. (Edt.) Klaus Bruhn Jensen ve Nicholas W. Jankowski. London and New York: Routledge: 108-120.
Dergide Makale
Baker, C. Edwin (1992). “Advertising and a Democratic Press”. University of Pennsylvania Law Review, 140 (6): 2097-2245.
Bildiri
Kejanlıoğlu, D. Beybin (2000). “Kitle İletişim Tarihyazımları Üzerine.” I. Ulusal İletişim Sempozyumu. 3-5 Mayıs 2000. Ankara.
Bildiri Kitabında/Dergisinde Yayımlanmış Makale
Atabek, Ümit (2000). “İzleyici Araştırmaları ve Yeni Tasarımlar”. I. Ulusal İletişim Sempozyumu Bildirileri. Gazi Üniversitesi İletişim Fakültesi Dergisi. Medya ve Kültür Özel Sayısı: 1-11.
Tezler
Özkazanç, Alev (1998). “Türkiye’de İktidar ve Meşruiyet Sorunu: 1980’li Yıllarda Yeni Sağ”. Yayımlanmamış Doktora Tezi. Ankara: Ankara Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
İnternette Yazı
Soules, Marshall (2010). “Harold Adams Innis: The Bias of Communications & Monopolies of Power”. http://records.viu.ca/~media113/innis.htm. (Erişim tarihi: 17.09.2010).